पुत्र (putra, “son”) + काम (kāma, “desire”).
पुत्रकाम • (putrákāma) stem
Masculine a-stem declension of पुत्रकाम | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पुत्रकामः (putrakāmaḥ) | ||
Gen. sg. | पुत्रकामस्य (putrakāmasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पुत्रकामः (putrakāmaḥ) | पुत्रकामौ (putrakāmau) | पुत्रकामाः (putrakāmāḥ) |
Vocative | पुत्रकाम (putrakāma) | पुत्रकामौ (putrakāmau) | पुत्रकामाः (putrakāmāḥ) |
Accusative | पुत्रकामम् (putrakāmam) | पुत्रकामौ (putrakāmau) | पुत्रकामान् (putrakāmān) |
Instrumental | पुत्रकामेन (putrakāmena) | पुत्रकामाभ्याम् (putrakāmābhyām) | पुत्रकामैः (putrakāmaiḥ) |
Dative | पुत्रकामाय (putrakāmāya) | पुत्रकामाभ्याम् (putrakāmābhyām) | पुत्रकामेभ्यः (putrakāmebhyaḥ) |
Ablative | पुत्रकामात् (putrakāmāt) | पुत्रकामाभ्याम् (putrakāmābhyām) | पुत्रकामेभ्यः (putrakāmebhyaḥ) |
Genitive | पुत्रकामस्य (putrakāmasya) | पुत्रकामयोः (putrakāmayoḥ) | पुत्रकामानाम् (putrakāmānām) |
Locative | पुत्रकामे (putrakāme) | पुत्रकामयोः (putrakāmayoḥ) | पुत्रकामेषु (putrakāmeṣu) |
Feminine ā-stem declension of पुत्रकाम | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पुत्रकामा (putrakāmā) | ||
Gen. sg. | पुत्रकामायाः (putrakāmāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पुत्रकामा (putrakāmā) | पुत्रकामे (putrakāme) | पुत्रकामाः (putrakāmāḥ) |
Vocative | पुत्रकामे (putrakāme) | पुत्रकामे (putrakāme) | पुत्रकामाः (putrakāmāḥ) |
Accusative | पुत्रकामाम् (putrakāmām) | पुत्रकामे (putrakāme) | पुत्रकामाः (putrakāmāḥ) |
Instrumental | पुत्रकामया (putrakāmayā) | पुत्रकामाभ्याम् (putrakāmābhyām) | पुत्रकामाभिः (putrakāmābhiḥ) |
Dative | पुत्रकामायै (putrakāmāyai) | पुत्रकामाभ्याम् (putrakāmābhyām) | पुत्रकामाभ्यः (putrakāmābhyaḥ) |
Ablative | पुत्रकामायाः (putrakāmāyāḥ) | पुत्रकामाभ्याम् (putrakāmābhyām) | पुत्रकामाभ्यः (putrakāmābhyaḥ) |
Genitive | पुत्रकामायाः (putrakāmāyāḥ) | पुत्रकामयोः (putrakāmayoḥ) | पुत्रकामानाम् (putrakāmānām) |
Locative | पुत्रकामायाम् (putrakāmāyām) | पुत्रकामयोः (putrakāmayoḥ) | पुत्रकामासु (putrakāmāsu) |
Neuter a-stem declension of पुत्रकाम | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पुत्रकामम् (putrakāmam) | ||
Gen. sg. | पुत्रकामस्य (putrakāmasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पुत्रकामम् (putrakāmam) | पुत्रकामे (putrakāme) | पुत्रकामानि (putrakāmāni) |
Vocative | पुत्रकाम (putrakāma) | पुत्रकामे (putrakāme) | पुत्रकामानि (putrakāmāni) |
Accusative | पुत्रकामम् (putrakāmam) | पुत्रकामे (putrakāme) | पुत्रकामानि (putrakāmāni) |
Instrumental | पुत्रकामेन (putrakāmena) | पुत्रकामाभ्याम् (putrakāmābhyām) | पुत्रकामैः (putrakāmaiḥ) |
Dative | पुत्रकामाय (putrakāmāya) | पुत्रकामाभ्याम् (putrakāmābhyām) | पुत्रकामेभ्यः (putrakāmebhyaḥ) |
Ablative | पुत्रकामात् (putrakāmāt) | पुत्रकामाभ्याम् (putrakāmābhyām) | पुत्रकामेभ्यः (putrakāmebhyaḥ) |
Genitive | पुत्रकामस्य (putrakāmasya) | पुत्रकामयोः (putrakāmayoḥ) | पुत्रकामानाम् (putrakāmānām) |
Locative | पुत्रकामे (putrakāme) | पुत्रकामयोः (putrakāmayoḥ) | पुत्रकामेषु (putrakāmeṣu) |