पुरः (puraḥ, “from the east”) + वात (vāta, “wind”).
पुरोवात • (purovātá) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुरोवातः (purovātáḥ) | पुरोवातौ (purovātaú) पुरोवाता¹ (purovātā́¹) |
पुरोवाताः (purovātā́ḥ) पुरोवातासः¹ (purovātā́saḥ¹) |
vocative | पुरोवात (púrovāta) | पुरोवातौ (púrovātau) पुरोवाता¹ (púrovātā¹) |
पुरोवाताः (púrovātāḥ) पुरोवातासः¹ (púrovātāsaḥ¹) |
accusative | पुरोवातम् (purovātám) | पुरोवातौ (purovātaú) पुरोवाता¹ (purovātā́¹) |
पुरोवातान् (purovātā́n) |
instrumental | पुरोवातेन (purovāténa) | पुरोवाताभ्याम् (purovātā́bhyām) | पुरोवातैः (purovātaíḥ) पुरोवातेभिः¹ (purovātébhiḥ¹) |
dative | पुरोवाताय (purovātā́ya) | पुरोवाताभ्याम् (purovātā́bhyām) | पुरोवातेभ्यः (purovātébhyaḥ) |
ablative | पुरोवातात् (purovātā́t) | पुरोवाताभ्याम् (purovātā́bhyām) | पुरोवातेभ्यः (purovātébhyaḥ) |
genitive | पुरोवातस्य (purovātásya) | पुरोवातयोः (purovātáyoḥ) | पुरोवातानाम् (purovātā́nām) |
locative | पुरोवाते (purovāté) | पुरोवातयोः (purovātáyoḥ) | पुरोवातेषु (purovātéṣu) |