From पुष् (puṣ, “to nourish; to be nourished”).
पुष्टि • (púṣṭi) stem, f
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुष्टिः (púṣṭiḥ) | पुष्टी (púṣṭī) | पुष्टयः (púṣṭayaḥ) |
vocative | पुष्टे (púṣṭe) | पुष्टी (púṣṭī) | पुष्टयः (púṣṭayaḥ) |
accusative | पुष्टिम् (púṣṭim) | पुष्टी (púṣṭī) | पुष्टीः (púṣṭīḥ) |
instrumental | पुष्ट्या (púṣṭyā) पुष्टी¹ (púṣṭī¹) |
पुष्टिभ्याम् (púṣṭibhyām) | पुष्टिभिः (púṣṭibhiḥ) |
dative | पुष्टये (púṣṭaye) पुष्ट्यै² (púṣṭyai²) पुष्टी¹ (púṣṭī¹) |
पुष्टिभ्याम् (púṣṭibhyām) | पुष्टिभ्यः (púṣṭibhyaḥ) |
ablative | पुष्टेः (púṣṭeḥ) पुष्ट्याः² (púṣṭyāḥ²) पुष्ट्यै³ (púṣṭyai³) |
पुष्टिभ्याम् (púṣṭibhyām) | पुष्टिभ्यः (púṣṭibhyaḥ) |
genitive | पुष्टेः (púṣṭeḥ) पुष्ट्याः² (púṣṭyāḥ²) पुष्ट्यै³ (púṣṭyai³) |
पुष्ट्योः (púṣṭyoḥ) | पुष्टीनाम् (púṣṭīnām) |
locative | पुष्टौ (púṣṭau) पुष्ट्याम्² (púṣṭyām²) पुष्टा¹ (púṣṭā¹) |
पुष्ट्योः (púṣṭyoḥ) | पुष्टिषु (púṣṭiṣu) |