From an earlier *pū́rṣa (altered by analogy with mánuṣa), from Proto-Indo-Aryan *pŕ̥Hṣas (“man”); ultimately from Proto-Indo-European *perh₃- (“to produce, beget”). See पुरुष (púruṣa) for more.
पूरुष • (pū́ruṣa) stem, m
| Masculine a-stem declension of पूरुष (pū́ruṣa) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | पूरुषः pū́ruṣaḥ |
पूरुषौ / पूरुषा¹ pū́ruṣau / pū́ruṣā¹ |
पूरुषाः / पूरुषासः¹ pū́ruṣāḥ / pū́ruṣāsaḥ¹ |
| Vocative | पूरुष pū́ruṣa |
पूरुषौ / पूरुषा¹ pū́ruṣau / pū́ruṣā¹ |
पूरुषाः / पूरुषासः¹ pū́ruṣāḥ / pū́ruṣāsaḥ¹ |
| Accusative | पूरुषम् pū́ruṣam |
पूरुषौ / पूरुषा¹ pū́ruṣau / pū́ruṣā¹ |
पूरुषान् pū́ruṣān |
| Instrumental | पूरुषेण pū́ruṣeṇa |
पूरुषाभ्याम् pū́ruṣābhyām |
पूरुषैः / पूरुषेभिः¹ pū́ruṣaiḥ / pū́ruṣebhiḥ¹ |
| Dative | पूरुषाय pū́ruṣāya |
पूरुषाभ्याम् pū́ruṣābhyām |
पूरुषेभ्यः pū́ruṣebhyaḥ |
| Ablative | पूरुषात् pū́ruṣāt |
पूरुषाभ्याम् pū́ruṣābhyām |
पूरुषेभ्यः pū́ruṣebhyaḥ |
| Genitive | पूरुषस्य pū́ruṣasya |
पूरुषयोः pū́ruṣayoḥ |
पूरुषाणाम् pū́ruṣāṇām |
| Locative | पूरुषे pū́ruṣe |
पूरुषयोः pū́ruṣayoḥ |
पूरुषेषु pū́ruṣeṣu |
| Notes |
| ||