From Proto-Indo-European *pr̥ḱ-tí-s, from *pérḱus (“rib”) whence also पर्शु (párśu, “rib”).
पृष्टि • (pṛṣṭí) stem, f
Feminine i-stem declension of पृष्टि (pṛṣṭí) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पृष्टिः pṛṣṭíḥ |
पृष्टी pṛṣṭī́ |
पृष्टयः pṛṣṭáyaḥ |
Vocative | पृष्टे pṛ́ṣṭe |
पृष्टी pṛ́ṣṭī |
पृष्टयः pṛ́ṣṭayaḥ |
Accusative | पृष्टिम् pṛṣṭím |
पृष्टी pṛṣṭī́ |
पृष्टीः pṛṣṭī́ḥ |
Instrumental | पृष्ट्या / पृष्टी¹ pṛṣṭyā́ / pṛṣṭī́¹ |
पृष्टिभ्याम् pṛṣṭíbhyām |
पृष्टिभिः pṛṣṭíbhiḥ |
Dative | पृष्टये / पृष्ट्यै² / पृष्टी¹ pṛṣṭáye / pṛṣṭyaí² / pṛṣṭī́¹ |
पृष्टिभ्याम् pṛṣṭíbhyām |
पृष्टिभ्यः pṛṣṭíbhyaḥ |
Ablative | पृष्टेः / पृष्ट्याः² / पृष्ट्यै³ pṛṣṭéḥ / pṛṣṭyā́ḥ² / pṛṣṭyaí³ |
पृष्टिभ्याम् pṛṣṭíbhyām |
पृष्टिभ्यः pṛṣṭíbhyaḥ |
Genitive | पृष्टेः / पृष्ट्याः² / पृष्ट्यै³ pṛṣṭéḥ / pṛṣṭyā́ḥ² / pṛṣṭyaí³ |
पृष्ट्योः pṛṣṭyóḥ |
पृष्टीनाम् pṛṣṭīnā́m |
Locative | पृष्टौ / पृष्ट्याम्² / पृष्टा¹ pṛṣṭaú / pṛṣṭyā́m² / pṛṣṭā́¹ |
पृष्ट्योः pṛṣṭyóḥ |
पृष्टिषु pṛṣṭíṣu |
Notes |
|