From प्रयुग (prayuga).
प्रउग • (práüga) stem, n
| Neuter a-stem declension of प्रüग (práüga) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्रüगम् práügam |
प्रüगे práüge |
प्रüगाणि / प्रüगा¹ práügāṇi / práügā¹ |
| Vocative | प्रüग práüga |
प्रüगे práüge |
प्रüगाणि / प्रüगा¹ práügāṇi / práügā¹ |
| Accusative | प्रüगम् práügam |
प्रüगे práüge |
प्रüगाणि / प्रüगा¹ práügāṇi / práügā¹ |
| Instrumental | प्रüगेण práügeṇa |
प्रüगाभ्याम् práügābhyām |
प्रüगैः / प्रüगेभिः¹ práügaiḥ / práügebhiḥ¹ |
| Dative | प्रüगाय práügāya |
प्रüगाभ्याम् práügābhyām |
प्रüगेभ्यः práügebhyaḥ |
| Ablative | प्रüगात् práügāt |
प्रüगाभ्याम् práügābhyām |
प्रüगेभ्यः práügebhyaḥ |
| Genitive | प्रüगस्य práügasya |
प्रüगयोः práügayoḥ |
प्रüगाणाम् práügāṇām |
| Locative | प्रüगे práüge |
प्रüगयोः práügayoḥ |
प्रüगेषु práügeṣu |
| Notes |
| ||