From मरीयमि (marīyami, “Mary”) + पुत्र (putrá, “son”). The word मरीयमि (marīyami) is from Hindi मरियम (mariyam), from Arabic مَرْيَم (maryam), from Hebrew מרים (maryam).
मरीयमिपुत्र • (marīyamiputra) stem, m
Masculine a-stem declension of मरीयमिपुत्र (marīyamiputra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मरीयमिपुत्रः marīyamiputraḥ |
मरीयमिपुत्रौ marīyamiputrau |
मरीयमिपुत्राः marīyamiputrāḥ |
Vocative | मरीयमिपुत्र marīyamiputra |
मरीयमिपुत्रौ marīyamiputrau |
मरीयमिपुत्राः marīyamiputrāḥ |
Accusative | मरीयमिपुत्रम् marīyamiputram |
मरीयमिपुत्रौ marīyamiputrau |
मरीयमिपुत्रान् marīyamiputrān |
Instrumental | मरीयमिपुत्रेण marīyamiputreṇa |
मरीयमिपुत्राभ्याम् marīyamiputrābhyām |
मरीयमिपुत्रैः marīyamiputraiḥ |
Dative | मरीयमिपुत्राय marīyamiputrāya |
मरीयमिपुत्राभ्याम् marīyamiputrābhyām |
मरीयमिपुत्रेभ्यः marīyamiputrebhyaḥ |
Ablative | मरीयमिपुत्रात् marīyamiputrāt |
मरीयमिपुत्राभ्याम् marīyamiputrābhyām |
मरीयमिपुत्रेभ्यः marīyamiputrebhyaḥ |
Genitive | मरीयमिपुत्रस्य marīyamiputrasya |
मरीयमिपुत्रयोः marīyamiputrayoḥ |
मरीयमिपुत्राणाम् marīyamiputrāṇām |
Locative | मरीयमिपुत्रे marīyamiputre |
मरीयमिपुत्रयोः marīyamiputrayoḥ |
मरीयमिपुत्रेषु marīyamiputreṣu |