Compound of महा (mahā́, “great”) + इन्द्र (índra, “Indra”).
महेन्द्र • (mahendrá) stem, m
| Masculine a-stem declension of महेन्द्र (mahendrá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | महेन्द्रः mahendráḥ |
महेन्द्रौ / महेन्द्रा¹ mahendraú / mahendrā́¹ |
महेन्द्राः / महेन्द्रासः¹ mahendrā́ḥ / mahendrā́saḥ¹ |
| Vocative | महेन्द्र máhendra |
महेन्द्रौ / महेन्द्रा¹ máhendrau / máhendrā¹ |
महेन्द्राः / महेन्द्रासः¹ máhendrāḥ / máhendrāsaḥ¹ |
| Accusative | महेन्द्रम् mahendrám |
महेन्द्रौ / महेन्द्रा¹ mahendraú / mahendrā́¹ |
महेन्द्रान् mahendrā́n |
| Instrumental | महेन्द्रेण mahendréṇa |
महेन्द्राभ्याम् mahendrā́bhyām |
महेन्द्रैः / महेन्द्रेभिः¹ mahendraíḥ / mahendrébhiḥ¹ |
| Dative | महेन्द्राय mahendrā́ya |
महेन्द्राभ्याम् mahendrā́bhyām |
महेन्द्रेभ्यः mahendrébhyaḥ |
| Ablative | महेन्द्रात् mahendrā́t |
महेन्द्राभ्याम् mahendrā́bhyām |
महेन्द्रेभ्यः mahendrébhyaḥ |
| Genitive | महेन्द्रस्य mahendrásya |
महेन्द्रयोः mahendráyoḥ |
महेन्द्राणाम् mahendrā́ṇām |
| Locative | महेन्द्रे mahendré |
महेन्द्रयोः mahendráyoḥ |
महेन्द्रेषु mahendréṣu |
| Notes |
| ||