From महात्मन् (mahā-tman).
माहात्म्य • (māhātmya) stem, n
Neuter a-stem declension of माहात्म्य | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | माहात्म्यम् (māhātmyam) | ||
Gen. sg. | माहात्म्यस्य (māhātmyasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | माहात्म्यम् (māhātmyam) | माहात्म्ये (māhātmye) | माहात्म्यानि (māhātmyāni) |
Vocative | माहात्म्य (māhātmya) | माहात्म्ये (māhātmye) | माहात्म्यानि (māhātmyāni) |
Accusative | माहात्म्यम् (māhātmyam) | माहात्म्ये (māhātmye) | माहात्म्यानि (māhātmyāni) |
Instrumental | माहात्म्येन (māhātmyena) | माहात्म्याभ्याम् (māhātmyābhyām) | माहात्म्यैः (māhātmyaiḥ) |
Dative | माहात्म्याय (māhātmyāya) | माहात्म्याभ्याम् (māhātmyābhyām) | माहात्म्येभ्यः (māhātmyebhyaḥ) |
Ablative | माहात्म्यात् (māhātmyāt) | माहात्म्याभ्याम् (māhātmyābhyām) | माहात्म्येभ्यः (māhātmyebhyaḥ) |
Genitive | माहात्म्यस्य (māhātmyasya) | माहात्म्ययोः (māhātmyayoḥ) | माहात्म्यानाम् (māhātmyānām) |
Locative | माहात्म्ये (māhātmye) | माहात्म्ययोः (māhātmyayoḥ) | माहात्म्येषु (māhātmyeṣu) |