From Proto-Indo-European *weǵʰitlom (“means of transport”), from *weǵʰ- (“to bring, transport”). Cognate with Latin vehiculum.
वहित्र • (vahitra) stem, n
| Neuter a-stem declension of वहित्र (vahítra) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वहित्रम् vahítram |
वहित्रे vahítre |
वहित्राणि / वहित्रा¹ vahítrāṇi / vahítrā¹ |
| Vocative | वहित्र váhitra |
वहित्रे váhitre |
वहित्राणि / वहित्रा¹ váhitrāṇi / váhitrā¹ |
| Accusative | वहित्रम् vahítram |
वहित्रे vahítre |
वहित्राणि / वहित्रा¹ vahítrāṇi / vahítrā¹ |
| Instrumental | वहित्रेण vahítreṇa |
वहित्राभ्याम् vahítrābhyām |
वहित्रैः / वहित्रेभिः¹ vahítraiḥ / vahítrebhiḥ¹ |
| Dative | वहित्राय vahítrāya |
वहित्राभ्याम् vahítrābhyām |
वहित्रेभ्यः vahítrebhyaḥ |
| Ablative | वहित्रात् vahítrāt |
वहित्राभ्याम् vahítrābhyām |
वहित्रेभ्यः vahítrebhyaḥ |
| Genitive | वहित्रस्य vahítrasya |
वहित्रयोः vahítrayoḥ |
वहित्राणाम् vahítrāṇām |
| Locative | वहित्रे vahítre |
वहित्रयोः vahítrayoḥ |
वहित्रेषु vahítreṣu |
| Notes |
| ||