From Proto-Indo-European *ḱewh₁- (“to swell”).
श्वयति • (śváyati) third-singular indicative (class 1, type P, root शू)
Present: श्वयति (śvayati) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | ||||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | ||
Indicative | |||||||
Third | श्वयति śvayati |
श्वयतः śvayataḥ |
श्वयन्ति śvayanti |
- - |
- - |
- - | |
Second | श्वयसि śvayasi |
श्वयथः śvayathaḥ |
श्वयथ śvayatha |
- - |
- - |
- - | |
First | श्वयामि śvayāmi |
श्वयावः śvayāvaḥ |
श्वयामः / श्वयामसि¹ śvayāmaḥ / śvayāmasi¹ |
- - |
- - |
- - | |
Imperative | |||||||
Third | श्वयतु śvayatu |
श्वयताम् śvayatām |
श्वयन्तु śvayantu |
- - |
- - |
- - | |
Second | श्वय śvaya |
श्वयतम् śvayatam |
श्वयत śvayata |
- - |
- - |
- - | |
First | श्वयानि śvayāni |
श्वयाव śvayāva |
श्वयाम śvayāma |
- - |
- - |
- - | |
Optative/Potential | |||||||
Third | श्वयेत् śvayet |
श्वयेताम् śvayetām |
श्वयेयुः śvayeyuḥ |
- - |
- - |
- - | |
Second | श्वयेः śvayeḥ |
श्वयेतम् śvayetam |
श्वयेत śvayeta |
- - |
- - |
- - | |
First | श्वयेयम् śvayeyam |
श्वयेव śvayeva |
श्वयेम śvayema |
- - |
- - |
- - | |
Subjunctive | |||||||
Third | श्वयात् / श्वयाति śvayāt / śvayāti |
श्वयातः śvayātaḥ |
श्वयान् śvayān |
- - |
- - |
- - | |
Second | श्वयाः / श्वयासि śvayāḥ / śvayāsi |
श्वयाथः śvayāthaḥ |
श्वयाथ śvayātha |
- - |
- - |
- - | |
First | श्वयानि śvayāni |
श्वयाव śvayāva |
श्वयाम śvayāma |
- - |
- - |
- - | |
Participles | |||||||
श्वयत् śvayat |
- - | ||||||
Notes |
|
Imperfect: अश्वयत् (áśvayat) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | |||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | |
Indicative | ||||||
Third | अश्वयत् áśvayat |
अश्वयताम् áśvayatām |
अश्वयन् áśvayan |
- - |
- - |
- - |
Second | अश्वयः áśvayaḥ |
अश्वयतम् áśvayatam |
अश्वयत áśvayata |
- - |
- - |
- - |
First | अश्वयम् áśvayam |
अश्वयाव áśvayāva |
अश्वयाम áśvayāma |
- - |
- - |
- - |