From सम्- (sam-) + न्यास (nyāsa, “putting down”) + -इन् (-in, “doer”).
संन्यासिन् • (saṃnyāsin) stem, m (feminine संन्यासिनी)
| Masculine in-stem declension of संन्यासिन् (saṃnyāsin) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | संन्यासी saṃnyāsī |
संन्यासिनौ / संन्यासिना¹ saṃnyāsinau / saṃnyāsinā¹ |
संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ |
| Vocative | संन्यासिन् saṃnyāsin |
संन्यासिनौ / संन्यासिना¹ saṃnyāsinau / saṃnyāsinā¹ |
संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ |
| Accusative | संन्यासिनम् saṃnyāsinam |
संन्यासिनौ / संन्यासिना¹ saṃnyāsinau / saṃnyāsinā¹ |
संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ |
| Instrumental | संन्यासिना saṃnyāsinā |
संन्यासिभ्याम् saṃnyāsibhyām |
संन्यासिभिः saṃnyāsibhiḥ |
| Dative | संन्यासिने saṃnyāsine |
संन्यासिभ्याम् saṃnyāsibhyām |
संन्यासिभ्यः saṃnyāsibhyaḥ |
| Ablative | संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ |
संन्यासिभ्याम् saṃnyāsibhyām |
संन्यासिभ्यः saṃnyāsibhyaḥ |
| Genitive | संन्यासिनः saṃnyāsinaḥ |
संन्यासिनोः saṃnyāsinoḥ |
संन्यासिनाम् saṃnyāsinām |
| Locative | संन्यासिनि saṃnyāsini |
संन्यासिनोः saṃnyāsinoḥ |
संन्यासिषु saṃnyāsiṣu |
| Notes |
| ||