From Proto-Indo-Iranian *samHáranam (“battle, strife”), from Proto-Indo-European *sem-h₃ér-en-o-m. Cognate with Avestan 𐬵𐬀𐬨𐬀𐬭𐬆𐬥𐬀 (hamarəna, “battle”), Old Persian 𐏃𐎶𐎼𐎴 (h-m-r-n /hamarana/, “battle”).
समरण • (samáraṇa) stem, n
| Neuter a-stem declension of समरण (samáraṇa) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | समरणम् samáraṇam |
समरणे samáraṇe |
समरणानि / समरणा¹ samáraṇāni / samáraṇā¹ |
| Vocative | समरण sámaraṇa |
समरणे sámaraṇe |
समरणानि / समरणा¹ sámaraṇāni / sámaraṇā¹ |
| Accusative | समरणम् samáraṇam |
समरणे samáraṇe |
समरणानि / समरणा¹ samáraṇāni / samáraṇā¹ |
| Instrumental | समरणेन samáraṇena |
समरणाभ्याम् samáraṇābhyām |
समरणैः / समरणेभिः¹ samáraṇaiḥ / samáraṇebhiḥ¹ |
| Dative | समरणाय samáraṇāya |
समरणाभ्याम् samáraṇābhyām |
समरणेभ्यः samáraṇebhyaḥ |
| Ablative | समरणात् samáraṇāt |
समरणाभ्याम् samáraṇābhyām |
समरणेभ्यः samáraṇebhyaḥ |
| Genitive | समरणस्य samáraṇasya |
समरणयोः samáraṇayoḥ |
समरणानाम् samáraṇānām |
| Locative | समरणे samáraṇe |
समरणयोः samáraṇayoḥ |
समरणेषु samáraṇeṣu |
| Notes |
| ||