From Proto-Indo-Aryan *sármas, from Proto-Indo-Iranian *sármas, from Proto-Indo-European *sórmos, o-grade derivative of *ser- (“to flow, stream”). Cognate with Ancient Greek ὁρμή (hormḗ), Old English storm (whence English storm). Morpholgically derived from सृ (sṛ, “to flow, run, speed”) + -मन् (-man).
सर्म • (sárma) stem, m
Masculine a-stem declension of सर्म (sárma) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सर्मः sármaḥ |
सर्मौ / सर्मा¹ sármau / sármā¹ |
सर्माः / सर्मासः¹ sármāḥ / sármāsaḥ¹ |
Vocative | सर्म sárma |
सर्मौ / सर्मा¹ sármau / sármā¹ |
सर्माः / सर्मासः¹ sármāḥ / sármāsaḥ¹ |
Accusative | सर्मम् sármam |
सर्मौ / सर्मा¹ sármau / sármā¹ |
सर्मान् sármān |
Instrumental | सर्मेण sármeṇa |
सर्माभ्याम् sármābhyām |
सर्मैः / सर्मेभिः¹ sármaiḥ / sármebhiḥ¹ |
Dative | सर्माय sármāya |
सर्माभ्याम् sármābhyām |
सर्मेभ्यः sármebhyaḥ |
Ablative | सर्मात् sármāt |
सर्माभ्याम् sármābhyām |
सर्मेभ्यः sármebhyaḥ |
Genitive | सर्मस्य sármasya |
सर्मयोः sármayoḥ |
सर्माणाम् sármāṇām |
Locative | सर्मे sárme |
सर्मयोः sármayoḥ |
सर्मेषु sármeṣu |
Notes |
|