From Proto-Indo-Aryan *sáẓḍʰā, from Proto-Indo-Iranian *sáždʰā, from Proto-Indo-European *séǵʰ-tōr (“conqueror”), from *seǵʰ- (“to overcome, to conquer”). Cognate with Ancient Greek Ἕκτωρ (Héktōr).
साळ्हृ • (sā́ḷhṛ) stem, m
| Masculine ṛ-stem declension of साळ्हृ (sā́ḷhṛ) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | साळ्हा sā́ḷhā |
साळ्हारौ / साळ्हारा¹ sā́ḷhārau / sā́ḷhārā¹ |
साळ्हारः sā́ḷhāraḥ |
| Vocative | साळ्हः sā́ḷhaḥ |
साळ्हारौ / साळ्हारा¹ sā́ḷhārau / sā́ḷhārā¹ |
साळ्हारः sā́ḷhāraḥ |
| Accusative | साळ्हारम् sā́ḷhāram |
साळ्हारौ / साळ्हारा¹ sā́ḷhārau / sā́ḷhārā¹ |
साळ्हॄन् sā́ḷhṝn |
| Instrumental | साढ्रा sā́ḍhrā |
साळ्हृभ्याम् sā́ḷhṛbhyām |
साळ्हृभिः sā́ḷhṛbhiḥ |
| Dative | साढ्रे sā́ḍhre |
साळ्हृभ्याम् sā́ḷhṛbhyām |
साळ्हृभ्यः sā́ḷhṛbhyaḥ |
| Ablative | साळ्हुः sā́ḷhuḥ |
साळ्हृभ्याम् sā́ḷhṛbhyām |
साळ्हृभ्यः sā́ḷhṛbhyaḥ |
| Genitive | साळ्हुः sā́ḷhuḥ |
साढ्रोः sā́ḍhroḥ |
साळ्हॄणाम् sā́ḷhṝṇām |
| Locative | साळ्हरि sā́ḷhari |
साढ्रोः sā́ḍhroḥ |
साळ्हृषु sā́ḷhṛṣu |
| Notes |
| ||