From Proto-Indo-Iranian *stawtā́ (“praiser, eulogizer”), from Proto-Indo-European *stéw-tōr ~ *stu-tr-és (“praiser, eulogizer”), from *stew- (“to praise, eulogize”). Cognate with Avestan 𐬯𐬙𐬀𐬊𐬙𐬀𐬭 (staotar, “praiser”).
स्तोतृ • (stotṛ́) stem, m
| Masculine ṛ-stem declension of स्तोतृ (stotṛ́) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | स्तोता stotā́ |
स्तोतारौ / स्तोतारा¹ stotā́rau / stotā́rā¹ |
स्तोतारः stotā́raḥ |
| Vocative | स्तोतः stótaḥ |
स्तोतारौ / स्तोतारा¹ stótārau / stótārā¹ |
स्तोतारः stótāraḥ |
| Accusative | स्तोतारम् stotā́ram |
स्तोतारौ / स्तोतारा¹ stotā́rau / stotā́rā¹ |
स्तोतॄन् stotṝ́n |
| Instrumental | स्तोत्रा stotrā́ |
स्तोतृभ्याम् stotṛ́bhyām |
स्तोतृभिः stotṛ́bhiḥ |
| Dative | स्तोत्रे stotré |
स्तोतृभ्याम् stotṛ́bhyām |
स्तोतृभ्यः stotṛ́bhyaḥ |
| Ablative | स्तोतुः stotúḥ |
स्तोतृभ्याम् stotṛ́bhyām |
स्तोतृभ्यः stotṛ́bhyaḥ |
| Genitive | स्तोतुः stotúḥ |
स्तोत्रोः stotróḥ |
स्तोतॄणाम् stotṝṇā́m |
| Locative | स्तोतरि stotári |
स्तोत्रोः stotróḥ |
स्तोतृषु stotṛ́ṣu |
| Notes |
| ||