From அப்பா (appā, “father”) + -அன் (-aṉ, impolite masculine suffix particle), ultimately from Proto-Dravidian *appa (“father”). Cognate with Malayalam അപ്പൻ (appaṉ).
அப்பன் • (appaṉ)
This term is often considered rude or impolite when children use it to refer to their fathers, it's only mostly used by elders or grandparents to refer to their children who are fathers themselves while talking to their grandchildren. (Eg: அவன் உன் அப்பன் டா, அவன் சொல்றத கேளு! ― avaṉ uṉ appaṉ ṭā, avaṉ colṟata kēḷu! ― He is your father youngman, listen to him!) The polite form of this word is அப்பர் (appar).
| Declension of அப்பன் (appaṉ) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | அப்பன் appaṉ |
அப்பன்கள் appaṉkaḷ |
| Vocative | அப்பனே appaṉē |
அப்பன்களே appaṉkaḷē |
| Accusative | அப்பனை appaṉai |
அப்பன்களை appaṉkaḷai |
| Dative | அப்பனுக்கு appaṉukku |
அப்பன்களுக்கு appaṉkaḷukku |
| Genitive | அப்பனுடைய appaṉuṭaiya |
அப்பன்களுடைய appaṉkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | அப்பன் appaṉ |
அப்பன்கள் appaṉkaḷ |
| Vocative | அப்பனே appaṉē |
அப்பன்களே appaṉkaḷē |
| Accusative | அப்பனை appaṉai |
அப்பன்களை appaṉkaḷai |
| Dative | அப்பனுக்கு appaṉukku |
அப்பன்களுக்கு appaṉkaḷukku |
| Benefactive | அப்பனுக்காக appaṉukkāka |
அப்பன்களுக்காக appaṉkaḷukkāka |
| Genitive 1 | அப்பனுடைய appaṉuṭaiya |
அப்பன்களுடைய appaṉkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | அப்பனின் appaṉiṉ |
அப்பன்களின் appaṉkaḷiṉ |
| Locative 1 | அப்பனில் appaṉil |
அப்பன்களில் appaṉkaḷil |
| Locative 2 | அப்பனிடம் appaṉiṭam |
அப்பன்களிடம் appaṉkaḷiṭam |
| Sociative 1 | அப்பனோடு appaṉōṭu |
அப்பன்களோடு appaṉkaḷōṭu |
| Sociative 2 | அப்பனுடன் appaṉuṭaṉ |
அப்பன்களுடன் appaṉkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | அப்பனால் appaṉāl |
அப்பன்களால் appaṉkaḷāl |
| Ablative | அப்பனிலிருந்து appaṉiliruntu |
அப்பன்களிலிருந்து appaṉkaḷiliruntu |