Borrowed from Sanskrit अवतार (avatāra).
அவதாரம் • (avatāram) (Hinduism)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | அவதாரம் avatāram |
அவதாரங்கள் avatāraṅkaḷ |
vocative | அவதாரமே avatāramē |
அவதாரங்களே avatāraṅkaḷē |
accusative | அவதாரத்தை avatārattai |
அவதாரங்களை avatāraṅkaḷai |
dative | அவதாரத்துக்கு avatārattukku |
அவதாரங்களுக்கு avatāraṅkaḷukku |
benefactive | அவதாரத்துக்காக avatārattukkāka |
அவதாரங்களுக்காக avatāraṅkaḷukkāka |
genitive 1 | அவதாரத்துடைய avatārattuṭaiya |
அவதாரங்களுடைய avatāraṅkaḷuṭaiya |
genitive 2 | அவதாரத்தின் avatārattiṉ |
அவதாரங்களின் avatāraṅkaḷiṉ |
locative 1 | அவதாரத்தில் avatārattil |
அவதாரங்களில் avatāraṅkaḷil |
locative 2 | அவதாரத்திடம் avatārattiṭam |
அவதாரங்களிடம் avatāraṅkaḷiṭam |
sociative 1 | அவதாரத்தோடு avatārattōṭu |
அவதாரங்களோடு avatāraṅkaḷōṭu |
sociative 2 | அவதாரத்துடன் avatārattuṭaṉ |
அவதாரங்களுடன் avatāraṅkaḷuṭaṉ |
instrumental | அவதாரத்தால் avatārattāl |
அவதாரங்களால் avatāraṅkaḷāl |
ablative | அவதாரத்திலிருந்து avatārattiliruntu |
அவதாரங்களிலிருந்து avatāraṅkaḷiliruntu |