From இரட்டை (iraṭṭai) + -அர் (-ar).
இரட்டையர் • (iraṭṭaiyar)
twin (masculine), twins
| ṉ-stem declension of இரட்டையன் (iraṭṭaiyaṉ) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | இரட்டையன் iraṭṭaiyaṉ |
இரட்டையர் iraṭṭaiyar |
| Vocative | இரட்டையனே iraṭṭaiyaṉē |
இரட்டையரே iraṭṭaiyarē |
| Accusative | இரட்டையனை iraṭṭaiyaṉai |
இரட்டையரை iraṭṭaiyarai |
| Dative | இரட்டையனுக்கு iraṭṭaiyaṉukku |
இரட்டையருக்கு iraṭṭaiyarukku |
| Genitive | இரட்டையனுடைய iraṭṭaiyaṉuṭaiya |
இரட்டையருடைய iraṭṭaiyaruṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | இரட்டையன் iraṭṭaiyaṉ |
இரட்டையர் iraṭṭaiyar |
| Vocative | இரட்டையனே iraṭṭaiyaṉē |
இரட்டையரே iraṭṭaiyarē |
| Accusative | இரட்டையனை iraṭṭaiyaṉai |
இரட்டையரை iraṭṭaiyarai |
| Dative | இரட்டையனுக்கு iraṭṭaiyaṉukku |
இரட்டையருக்கு iraṭṭaiyarukku |
| Benefactive | இரட்டையனுக்காக iraṭṭaiyaṉukkāka |
இரட்டையருக்காக iraṭṭaiyarukkāka |
| Genitive 1 | இரட்டையனுடைய iraṭṭaiyaṉuṭaiya |
இரட்டையருடைய iraṭṭaiyaruṭaiya |
| Genitive 2 | இரட்டையனின் iraṭṭaiyaṉiṉ |
இரட்டையரின் iraṭṭaiyariṉ |
| Locative 1 | இரட்டையனில் iraṭṭaiyaṉil |
இரட்டையரில் iraṭṭaiyaril |
| Locative 2 | இரட்டையனிடம் iraṭṭaiyaṉiṭam |
இரட்டையரிடம் iraṭṭaiyariṭam |
| Sociative 1 | இரட்டையனோடு iraṭṭaiyaṉōṭu |
இரட்டையரோடு iraṭṭaiyarōṭu |
| Sociative 2 | இரட்டையனுடன் iraṭṭaiyaṉuṭaṉ |
இரட்டையருடன் iraṭṭaiyaruṭaṉ |
| Instrumental | இரட்டையனால் iraṭṭaiyaṉāl |
இரட்டையரால் iraṭṭaiyarāl |
| Ablative | இரட்டையனிலிருந்து iraṭṭaiyaṉiliruntu |
இரட்டையரிலிருந்து iraṭṭaiyariliruntu |
twins, many twins
| Declension of இரட்டையர் (iraṭṭaiyar) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | இரட்டையர் iraṭṭaiyar |
இரட்டையர்கள் iraṭṭaiyarkaḷ |
| Vocative | இரட்டையரே iraṭṭaiyarē |
இரட்டையர்களே iraṭṭaiyarkaḷē |
| Accusative | இரட்டையரை iraṭṭaiyarai |
இரட்டையர்களை iraṭṭaiyarkaḷai |
| Dative | இரட்டையருக்கு iraṭṭaiyarukku |
இரட்டையர்களுக்கு iraṭṭaiyarkaḷukku |
| Genitive | இரட்டையருடைய iraṭṭaiyaruṭaiya |
இரட்டையர்களுடைய iraṭṭaiyarkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | இரட்டையர் iraṭṭaiyar |
இரட்டையர்கள் iraṭṭaiyarkaḷ |
| Vocative | இரட்டையரே iraṭṭaiyarē |
இரட்டையர்களே iraṭṭaiyarkaḷē |
| Accusative | இரட்டையரை iraṭṭaiyarai |
இரட்டையர்களை iraṭṭaiyarkaḷai |
| Dative | இரட்டையருக்கு iraṭṭaiyarukku |
இரட்டையர்களுக்கு iraṭṭaiyarkaḷukku |
| Benefactive | இரட்டையருக்காக iraṭṭaiyarukkāka |
இரட்டையர்களுக்காக iraṭṭaiyarkaḷukkāka |
| Genitive 1 | இரட்டையருடைய iraṭṭaiyaruṭaiya |
இரட்டையர்களுடைய iraṭṭaiyarkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | இரட்டையரின் iraṭṭaiyariṉ |
இரட்டையர்களின் iraṭṭaiyarkaḷiṉ |
| Locative 1 | இரட்டையரில் iraṭṭaiyaril |
இரட்டையர்களில் iraṭṭaiyarkaḷil |
| Locative 2 | இரட்டையரிடம் iraṭṭaiyariṭam |
இரட்டையர்களிடம் iraṭṭaiyarkaḷiṭam |
| Sociative 1 | இரட்டையரோடு iraṭṭaiyarōṭu |
இரட்டையர்களோடு iraṭṭaiyarkaḷōṭu |
| Sociative 2 | இரட்டையருடன் iraṭṭaiyaruṭaṉ |
இரட்டையர்களுடன் iraṭṭaiyarkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | இரட்டையரால் iraṭṭaiyarāl |
இரட்டையர்களால் iraṭṭaiyarkaḷāl |
| Ablative | இரட்டையரிலிருந்து iraṭṭaiyariliruntu |
இரட்டையர்களிலிருந்து iraṭṭaiyarkaḷiliruntu |