From இரை (irai) + -ச்சல் (-ccal).
இரைச்சல் • (iraiccal)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | இரைச்சல் iraiccal |
இரைச்சல்கள் iraiccalkaḷ |
vocative | இரைச்சலே iraiccalē |
இரைச்சல்களே iraiccalkaḷē |
accusative | இரைச்சலை iraiccalai |
இரைச்சல்களை iraiccalkaḷai |
dative | இரைச்சலுக்கு iraiccalukku |
இரைச்சல்களுக்கு iraiccalkaḷukku |
benefactive | இரைச்சலுக்காக iraiccalukkāka |
இரைச்சல்களுக்காக iraiccalkaḷukkāka |
genitive 1 | இரைச்சலுடைய iraiccaluṭaiya |
இரைச்சல்களுடைய iraiccalkaḷuṭaiya |
genitive 2 | இரைச்சலின் iraiccaliṉ |
இரைச்சல்களின் iraiccalkaḷiṉ |
locative 1 | இரைச்சலில் iraiccalil |
இரைச்சல்களில் iraiccalkaḷil |
locative 2 | இரைச்சலிடம் iraiccaliṭam |
இரைச்சல்களிடம் iraiccalkaḷiṭam |
sociative 1 | இரைச்சலோடு iraiccalōṭu |
இரைச்சல்களோடு iraiccalkaḷōṭu |
sociative 2 | இரைச்சலுடன் iraiccaluṭaṉ |
இரைச்சல்களுடன் iraiccalkaḷuṭaṉ |
instrumental | இரைச்சலால் iraiccalāl |
இரைச்சல்களால் iraiccalkaḷāl |
ablative | இரைச்சலிலிருந்து iraiccaliliruntu |
இரைச்சல்களிலிருந்து iraiccalkaḷiliruntu |