From இறை (iṟai, “divine, godly”) + வாக்கு (vākku, “promise”) + -இனர் (-iṉar, epicene possessive suffix).
இறைவாக்கினர் • (iṟaivākkiṉar) (plural இறைவாக்கினர்கள்)
| Declension of இறைவாக்கினர் (iṟaivākkiṉar) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | இறைவாக்கினர் iṟaivākkiṉar |
இறைவாக்கினர்கள் iṟaivākkiṉarkaḷ |
| Vocative | இறைவாக்கினரே iṟaivākkiṉarē |
இறைவாக்கினர்களே iṟaivākkiṉarkaḷē |
| Accusative | இறைவாக்கினரை iṟaivākkiṉarai |
இறைவாக்கினர்களை iṟaivākkiṉarkaḷai |
| Dative | இறைவாக்கினருக்கு iṟaivākkiṉarukku |
இறைவாக்கினர்களுக்கு iṟaivākkiṉarkaḷukku |
| Genitive | இறைவாக்கினருடைய iṟaivākkiṉaruṭaiya |
இறைவாக்கினர்களுடைய iṟaivākkiṉarkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | இறைவாக்கினர் iṟaivākkiṉar |
இறைவாக்கினர்கள் iṟaivākkiṉarkaḷ |
| Vocative | இறைவாக்கினரே iṟaivākkiṉarē |
இறைவாக்கினர்களே iṟaivākkiṉarkaḷē |
| Accusative | இறைவாக்கினரை iṟaivākkiṉarai |
இறைவாக்கினர்களை iṟaivākkiṉarkaḷai |
| Dative | இறைவாக்கினருக்கு iṟaivākkiṉarukku |
இறைவாக்கினர்களுக்கு iṟaivākkiṉarkaḷukku |
| Benefactive | இறைவாக்கினருக்காக iṟaivākkiṉarukkāka |
இறைவாக்கினர்களுக்காக iṟaivākkiṉarkaḷukkāka |
| Genitive 1 | இறைவாக்கினருடைய iṟaivākkiṉaruṭaiya |
இறைவாக்கினர்களுடைய iṟaivākkiṉarkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | இறைவாக்கினரின் iṟaivākkiṉariṉ |
இறைவாக்கினர்களின் iṟaivākkiṉarkaḷiṉ |
| Locative 1 | இறைவாக்கினரில் iṟaivākkiṉaril |
இறைவாக்கினர்களில் iṟaivākkiṉarkaḷil |
| Locative 2 | இறைவாக்கினரிடம் iṟaivākkiṉariṭam |
இறைவாக்கினர்களிடம் iṟaivākkiṉarkaḷiṭam |
| Sociative 1 | இறைவாக்கினரோடு iṟaivākkiṉarōṭu |
இறைவாக்கினர்களோடு iṟaivākkiṉarkaḷōṭu |
| Sociative 2 | இறைவாக்கினருடன் iṟaivākkiṉaruṭaṉ |
இறைவாக்கினர்களுடன் iṟaivākkiṉarkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | இறைவாக்கினரால் iṟaivākkiṉarāl |
இறைவாக்கினர்களால் iṟaivākkiṉarkaḷāl |
| Ablative | இறைவாக்கினரிலிருந்து iṟaivākkiṉariliruntu |
இறைவாக்கினர்களிலிருந்து iṟaivākkiṉarkaḷiliruntu |