Borrowed from Sanskrit ऐक्य (aikya).
ஐக்கியம் • (aikkiyam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ஐக்கியம் aikkiyam |
ஐக்கியங்கள் aikkiyaṅkaḷ |
| vocative | ஐக்கியமே aikkiyamē |
ஐக்கியங்களே aikkiyaṅkaḷē |
| accusative | ஐக்கியத்தை aikkiyattai |
ஐக்கியங்களை aikkiyaṅkaḷai |
| dative | ஐக்கியத்துக்கு aikkiyattukku |
ஐக்கியங்களுக்கு aikkiyaṅkaḷukku |
| benefactive | ஐக்கியத்துக்காக aikkiyattukkāka |
ஐக்கியங்களுக்காக aikkiyaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | ஐக்கியத்துடைய aikkiyattuṭaiya |
ஐக்கியங்களுடைய aikkiyaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | ஐக்கியத்தின் aikkiyattiṉ |
ஐக்கியங்களின் aikkiyaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | ஐக்கியத்தில் aikkiyattil |
ஐக்கியங்களில் aikkiyaṅkaḷil |
| locative 2 | ஐக்கியத்திடம் aikkiyattiṭam |
ஐக்கியங்களிடம் aikkiyaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | ஐக்கியத்தோடு aikkiyattōṭu |
ஐக்கியங்களோடு aikkiyaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | ஐக்கியத்துடன் aikkiyattuṭaṉ |
ஐக்கியங்களுடன் aikkiyaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | ஐக்கியத்தால் aikkiyattāl |
ஐக்கியங்களால் aikkiyaṅkaḷāl |
| ablative | ஐக்கியத்திலிருந்து aikkiyattiliruntu |
ஐக்கியங்களிலிருந்து aikkiyaṅkaḷiliruntu |