Inherited from Proto-Dravidian *kañci. Cognate with Malayalam കഞ്ഞി (kaññi) & Telugu గంజి (gañji).
கஞ்சி • (kañci)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | கஞ்சி kañci |
- |
vocative | கஞ்சியே kañciyē |
- |
accusative | கஞ்சியை kañciyai |
- |
dative | கஞ்சிக்கு kañcikku |
- |
benefactive | கஞ்சிக்காக kañcikkāka |
- |
genitive 1 | கஞ்சியுடைய kañciyuṭaiya |
- |
genitive 2 | கஞ்சியின் kañciyiṉ |
- |
locative 1 | கஞ்சியில் kañciyil |
- |
locative 2 | கஞ்சியிடம் kañciyiṭam |
- |
sociative 1 | கஞ்சியோடு kañciyōṭu |
- |
sociative 2 | கஞ்சியுடன் kañciyuṭaṉ |
- |
instrumental | கஞ்சியால் kañciyāl |
- |
ablative | கஞ்சியிலிருந்து kañciyiliruntu |
- |
Miron Winslow (1862) “கஞ்சி”, in A comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil, Madras: P. R. Hunt