From கட்டு (kaṭṭu, “to build”) + -அம் (-am).
கட்டம் • (kaṭṭam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | கட்டம் kaṭṭam |
கட்டங்கள் kaṭṭaṅkaḷ |
| vocative | கட்டமே kaṭṭamē |
கட்டங்களே kaṭṭaṅkaḷē |
| accusative | கட்டத்தை kaṭṭattai |
கட்டங்களை kaṭṭaṅkaḷai |
| dative | கட்டத்துக்கு kaṭṭattukku |
கட்டங்களுக்கு kaṭṭaṅkaḷukku |
| benefactive | கட்டத்துக்காக kaṭṭattukkāka |
கட்டங்களுக்காக kaṭṭaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | கட்டத்துடைய kaṭṭattuṭaiya |
கட்டங்களுடைய kaṭṭaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | கட்டத்தின் kaṭṭattiṉ |
கட்டங்களின் kaṭṭaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | கட்டத்தில் kaṭṭattil |
கட்டங்களில் kaṭṭaṅkaḷil |
| locative 2 | கட்டத்திடம் kaṭṭattiṭam |
கட்டங்களிடம் kaṭṭaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | கட்டத்தோடு kaṭṭattōṭu |
கட்டங்களோடு kaṭṭaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | கட்டத்துடன் kaṭṭattuṭaṉ |
கட்டங்களுடன் kaṭṭaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | கட்டத்தால் kaṭṭattāl |
கட்டங்களால் kaṭṭaṅkaḷāl |
| ablative | கட்டத்திலிருந்து kaṭṭattiliruntu |
கட்டங்களிலிருந்து kaṭṭaṅkaḷiliruntu |
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
கட்டம் • (kaṭṭam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | கட்டம் kaṭṭam |
கட்டங்கள் kaṭṭaṅkaḷ |
| vocative | கட்டமே kaṭṭamē |
கட்டங்களே kaṭṭaṅkaḷē |
| accusative | கட்டத்தை kaṭṭattai |
கட்டங்களை kaṭṭaṅkaḷai |
| dative | கட்டத்துக்கு kaṭṭattukku |
கட்டங்களுக்கு kaṭṭaṅkaḷukku |
| benefactive | கட்டத்துக்காக kaṭṭattukkāka |
கட்டங்களுக்காக kaṭṭaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | கட்டத்துடைய kaṭṭattuṭaiya |
கட்டங்களுடைய kaṭṭaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | கட்டத்தின் kaṭṭattiṉ |
கட்டங்களின் kaṭṭaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | கட்டத்தில் kaṭṭattil |
கட்டங்களில் kaṭṭaṅkaḷil |
| locative 2 | கட்டத்திடம் kaṭṭattiṭam |
கட்டங்களிடம் kaṭṭaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | கட்டத்தோடு kaṭṭattōṭu |
கட்டங்களோடு kaṭṭaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | கட்டத்துடன் kaṭṭattuṭaṉ |
கட்டங்களுடன் kaṭṭaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | கட்டத்தால் kaṭṭattāl |
கட்டங்களால் kaṭṭaṅkaḷāl |
| ablative | கட்டத்திலிருந்து kaṭṭattiliruntu |
கட்டங்களிலிருந்து kaṭṭaṅkaḷiliruntu |
Borrowed from Sanskrit कष्ट (kaṣṭa), doublet of கஷ்டம் (kaṣṭam).
கட்டம் • (kaṭṭam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | கட்டம் kaṭṭam |
கட்டங்கள் kaṭṭaṅkaḷ |
| vocative | கட்டமே kaṭṭamē |
கட்டங்களே kaṭṭaṅkaḷē |
| accusative | கட்டத்தை kaṭṭattai |
கட்டங்களை kaṭṭaṅkaḷai |
| dative | கட்டத்துக்கு kaṭṭattukku |
கட்டங்களுக்கு kaṭṭaṅkaḷukku |
| benefactive | கட்டத்துக்காக kaṭṭattukkāka |
கட்டங்களுக்காக kaṭṭaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | கட்டத்துடைய kaṭṭattuṭaiya |
கட்டங்களுடைய kaṭṭaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | கட்டத்தின் kaṭṭattiṉ |
கட்டங்களின் kaṭṭaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | கட்டத்தில் kaṭṭattil |
கட்டங்களில் kaṭṭaṅkaḷil |
| locative 2 | கட்டத்திடம் kaṭṭattiṭam |
கட்டங்களிடம் kaṭṭaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | கட்டத்தோடு kaṭṭattōṭu |
கட்டங்களோடு kaṭṭaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | கட்டத்துடன் kaṭṭattuṭaṉ |
கட்டங்களுடன் kaṭṭaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | கட்டத்தால் kaṭṭattāl |
கட்டங்களால் kaṭṭaṅkaḷāl |
| ablative | கட்டத்திலிருந்து kaṭṭattiliruntu |
கட்டங்களிலிருந்து kaṭṭaṅkaḷiliruntu |