From கட்டிட (kaṭṭiṭa, adjectival of கட்டிடம் (kaṭṭiṭam)) + கலை (kalai, “art”).
கட்டிடக்கலை • (kaṭṭiṭakkalai)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | கட்டிடக்கலை kaṭṭiṭakkalai |
- |
vocative | கட்டிடக்கலையே kaṭṭiṭakkalaiyē |
- |
accusative | கட்டிடக்கலையை kaṭṭiṭakkalaiyai |
- |
dative | கட்டிடக்கலைக்கு kaṭṭiṭakkalaikku |
- |
benefactive | கட்டிடக்கலைக்காக kaṭṭiṭakkalaikkāka |
- |
genitive 1 | கட்டிடக்கலையுடைய kaṭṭiṭakkalaiyuṭaiya |
- |
genitive 2 | கட்டிடக்கலையின் kaṭṭiṭakkalaiyiṉ |
- |
locative 1 | கட்டிடக்கலையில் kaṭṭiṭakkalaiyil |
- |
locative 2 | கட்டிடக்கலையிடம் kaṭṭiṭakkalaiyiṭam |
- |
sociative 1 | கட்டிடக்கலையோடு kaṭṭiṭakkalaiyōṭu |
- |
sociative 2 | கட்டிடக்கலையுடன் kaṭṭiṭakkalaiyuṭaṉ |
- |
instrumental | கட்டிடக்கலையால் kaṭṭiṭakkalaiyāl |
- |
ablative | கட்டிடக்கலையிலிருந்து kaṭṭiṭakkalaiyiliruntu |
- |