Borrowed from Sanskrit कारण (kāraṇa).
காரணம் • (kāraṇam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | காரணம் kāraṇam |
காரணங்கள் kāraṇaṅkaḷ |
| vocative | காரணமே kāraṇamē |
காரணங்களே kāraṇaṅkaḷē |
| accusative | காரணத்தை kāraṇattai |
காரணங்களை kāraṇaṅkaḷai |
| dative | காரணத்துக்கு kāraṇattukku |
காரணங்களுக்கு kāraṇaṅkaḷukku |
| benefactive | காரணத்துக்காக kāraṇattukkāka |
காரணங்களுக்காக kāraṇaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | காரணத்துடைய kāraṇattuṭaiya |
காரணங்களுடைய kāraṇaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | காரணத்தின் kāraṇattiṉ |
காரணங்களின் kāraṇaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | காரணத்தில் kāraṇattil |
காரணங்களில் kāraṇaṅkaḷil |
| locative 2 | காரணத்திடம் kāraṇattiṭam |
காரணங்களிடம் kāraṇaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | காரணத்தோடு kāraṇattōṭu |
காரணங்களோடு kāraṇaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | காரணத்துடன் kāraṇattuṭaṉ |
காரணங்களுடன் kāraṇaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | காரணத்தால் kāraṇattāl |
காரணங்களால் kāraṇaṅkaḷāl |
| ablative | காரணத்திலிருந்து kāraṇattiliruntu |
காரணங்களிலிருந்து kāraṇaṅkaḷiliruntu |