From கோ (kō).
கோன் • (kōṉ)
ṉ-stem declension of கோன் (kōṉ) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | கோன் kōṉ |
கோர்கள் kōrkaḷ |
Vocative | கோனே kōṉē |
கோர்களே kōrkaḷē |
Accusative | கோனை kōṉai |
கோர்களை kōrkaḷai |
Dative | கோனுக்கு kōṉukku |
கோர்களுக்கு kōrkaḷukku |
Genitive | கோனுடைய kōṉuṭaiya |
கோர்களுடைய kōrkaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | கோன் kōṉ |
கோர்கள் kōrkaḷ |
Vocative | கோனே kōṉē |
கோர்களே kōrkaḷē |
Accusative | கோனை kōṉai |
கோர்களை kōrkaḷai |
Dative | கோனுக்கு kōṉukku |
கோர்களுக்கு kōrkaḷukku |
Benefactive | கோனுக்காக kōṉukkāka |
கோர்களுக்காக kōrkaḷukkāka |
Genitive 1 | கோனுடைய kōṉuṭaiya |
கோர்களுடைய kōrkaḷuṭaiya |
Genitive 2 | கோனின் kōṉiṉ |
கோர்களின் kōrkaḷiṉ |
Locative 1 | கோனில் kōṉil |
கோர்களில் kōrkaḷil |
Locative 2 | கோனிடம் kōṉiṭam |
கோர்களிடம் kōrkaḷiṭam |
Sociative 1 | கோனோடு kōṉōṭu |
கோர்களோடு kōrkaḷōṭu |
Sociative 2 | கோனுடன் kōṉuṭaṉ |
கோர்களுடன் kōrkaḷuṭaṉ |
Instrumental | கோனால் kōṉāl |
கோர்களால் kōrkaḷāl |
Ablative | கோனிலிருந்து kōṉiliruntu |
கோர்களிலிருந்து kōrkaḷiliruntu |
கோன் • (kōṉ)
From கோ (kō).
கோன் • (kōṉ)