Borrowed from Sanskrit क्षेम (kṣema). Doublet of சேமம் (cēmam) and ஷேமம் (ṣēmam).
க்ஷேமம் • (kṣēmam)
m-stem declension of க்ஷேமம் (kṣēmam) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | க்ஷேமம் kṣēmam |
- |
Vocative | க்ஷேமமே kṣēmamē |
- |
Accusative | க்ஷேமத்தை kṣēmattai |
- |
Dative | க்ஷேமத்துக்கு kṣēmattukku |
- |
Genitive | க்ஷேமத்துடைய kṣēmattuṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | க்ஷேமம் kṣēmam |
- |
Vocative | க்ஷேமமே kṣēmamē |
- |
Accusative | க்ஷேமத்தை kṣēmattai |
- |
Dative | க்ஷேமத்துக்கு kṣēmattukku |
- |
Benefactive | க்ஷேமத்துக்காக kṣēmattukkāka |
- |
Genitive 1 | க்ஷேமத்துடைய kṣēmattuṭaiya |
- |
Genitive 2 | க்ஷேமத்தின் kṣēmattiṉ |
- |
Locative 1 | க்ஷேமத்தில் kṣēmattil |
- |
Locative 2 | க்ஷேமத்திடம் kṣēmattiṭam |
- |
Sociative 1 | க்ஷேமத்தோடு kṣēmattōṭu |
- |
Sociative 2 | க்ஷேமத்துடன் kṣēmattuṭaṉ |
- |
Instrumental | க்ஷேமத்தால் kṣēmattāl |
- |
Ablative | க்ஷேமத்திலிருந்து kṣēmattiliruntu |
- |