From திண்டாடு (tiṇṭāṭu).
திண்டாட்டம் • (tiṇṭāṭṭam) (countable)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | திண்டாட்டம் tiṇṭāṭṭam |
திண்டாட்டங்கள் tiṇṭāṭṭaṅkaḷ |
vocative | திண்டாட்டமே tiṇṭāṭṭamē |
திண்டாட்டங்களே tiṇṭāṭṭaṅkaḷē |
accusative | திண்டாட்டத்தை tiṇṭāṭṭattai |
திண்டாட்டங்களை tiṇṭāṭṭaṅkaḷai |
dative | திண்டாட்டத்துக்கு tiṇṭāṭṭattukku |
திண்டாட்டங்களுக்கு tiṇṭāṭṭaṅkaḷukku |
benefactive | திண்டாட்டத்துக்காக tiṇṭāṭṭattukkāka |
திண்டாட்டங்களுக்காக tiṇṭāṭṭaṅkaḷukkāka |
genitive 1 | திண்டாட்டத்துடைய tiṇṭāṭṭattuṭaiya |
திண்டாட்டங்களுடைய tiṇṭāṭṭaṅkaḷuṭaiya |
genitive 2 | திண்டாட்டத்தின் tiṇṭāṭṭattiṉ |
திண்டாட்டங்களின் tiṇṭāṭṭaṅkaḷiṉ |
locative 1 | திண்டாட்டத்தில் tiṇṭāṭṭattil |
திண்டாட்டங்களில் tiṇṭāṭṭaṅkaḷil |
locative 2 | திண்டாட்டத்திடம் tiṇṭāṭṭattiṭam |
திண்டாட்டங்களிடம் tiṇṭāṭṭaṅkaḷiṭam |
sociative 1 | திண்டாட்டத்தோடு tiṇṭāṭṭattōṭu |
திண்டாட்டங்களோடு tiṇṭāṭṭaṅkaḷōṭu |
sociative 2 | திண்டாட்டத்துடன் tiṇṭāṭṭattuṭaṉ |
திண்டாட்டங்களுடன் tiṇṭāṭṭaṅkaḷuṭaṉ |
instrumental | திண்டாட்டத்தால் tiṇṭāṭṭattāl |
திண்டாட்டங்களால் tiṇṭāṭṭaṅkaḷāl |
ablative | திண்டாட்டத்திலிருந்து tiṇṭāṭṭattiliruntu |
திண்டாட்டங்களிலிருந்து tiṇṭāṭṭaṅkaḷiliruntu |