Borrowed from Sanskrit नक्षत्र (nakṣatra, “star; lunar asterism or constellation”).
நட்சத்திரம் • (naṭcattiram)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நட்சத்திரம் naṭcattiram |
நட்சத்திரங்கள் naṭcattiraṅkaḷ |
| vocative | நட்சத்திரமே naṭcattiramē |
நட்சத்திரங்களே naṭcattiraṅkaḷē |
| accusative | நட்சத்திரத்தை naṭcattirattai |
நட்சத்திரங்களை naṭcattiraṅkaḷai |
| dative | நட்சத்திரத்துக்கு naṭcattirattukku |
நட்சத்திரங்களுக்கு naṭcattiraṅkaḷukku |
| benefactive | நட்சத்திரத்துக்காக naṭcattirattukkāka |
நட்சத்திரங்களுக்காக naṭcattiraṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | நட்சத்திரத்துடைய naṭcattirattuṭaiya |
நட்சத்திரங்களுடைய naṭcattiraṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நட்சத்திரத்தின் naṭcattirattiṉ |
நட்சத்திரங்களின் naṭcattiraṅkaḷiṉ |
| locative 1 | நட்சத்திரத்தில் naṭcattirattil |
நட்சத்திரங்களில் naṭcattiraṅkaḷil |
| locative 2 | நட்சத்திரத்திடம் naṭcattirattiṭam |
நட்சத்திரங்களிடம் naṭcattiraṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | நட்சத்திரத்தோடு naṭcattirattōṭu |
நட்சத்திரங்களோடு naṭcattiraṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | நட்சத்திரத்துடன் naṭcattirattuṭaṉ |
நட்சத்திரங்களுடன் naṭcattiraṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | நட்சத்திரத்தால் naṭcattirattāl |
நட்சத்திரங்களால் naṭcattiraṅkaḷāl |
| ablative | நட்சத்திரத்திலிருந்து naṭcattirattiliruntu |
நட்சத்திரங்களிலிருந்து naṭcattiraṅkaḷiliruntu |