Compound of நறு (naṟu, “fragrant”) + மணம் (maṇam, “scent”).
நறுமணம் • (naṟumaṇam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நறுமணம் naṟumaṇam |
நறுமணங்கள் naṟumaṇaṅkaḷ |
| vocative | நறுமணமே naṟumaṇamē |
நறுமணங்களே naṟumaṇaṅkaḷē |
| accusative | நறுமணத்தை naṟumaṇattai |
நறுமணங்களை naṟumaṇaṅkaḷai |
| dative | நறுமணத்துக்கு naṟumaṇattukku |
நறுமணங்களுக்கு naṟumaṇaṅkaḷukku |
| benefactive | நறுமணத்துக்காக naṟumaṇattukkāka |
நறுமணங்களுக்காக naṟumaṇaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | நறுமணத்துடைய naṟumaṇattuṭaiya |
நறுமணங்களுடைய naṟumaṇaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நறுமணத்தின் naṟumaṇattiṉ |
நறுமணங்களின் naṟumaṇaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | நறுமணத்தில் naṟumaṇattil |
நறுமணங்களில் naṟumaṇaṅkaḷil |
| locative 2 | நறுமணத்திடம் naṟumaṇattiṭam |
நறுமணங்களிடம் naṟumaṇaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | நறுமணத்தோடு naṟumaṇattōṭu |
நறுமணங்களோடு naṟumaṇaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | நறுமணத்துடன் naṟumaṇattuṭaṉ |
நறுமணங்களுடன் naṟumaṇaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | நறுமணத்தால் naṟumaṇattāl |
நறுமணங்களால் naṟumaṇaṅkaḷāl |
| ablative | நறுமணத்திலிருந்து naṟumaṇattiliruntu |
நறுமணங்களிலிருந்து naṟumaṇaṅkaḷiliruntu |