Borrowed from Sanskrit निघण्टु (nighaṇṭu).
நிகண்டு • (nikaṇṭu) (literary)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | நிகண்டு nikaṇṭu |
நிகண்டுகள் nikaṇṭukaḷ |
| vocative | நிகண்டே nikaṇṭē |
நிகண்டுகளே nikaṇṭukaḷē |
| accusative | நிகண்டை nikaṇṭai |
நிகண்டுகளை nikaṇṭukaḷai |
| dative | நிகண்டுக்கு nikaṇṭukku |
நிகண்டுகளுக்கு nikaṇṭukaḷukku |
| benefactive | நிகண்டுக்காக nikaṇṭukkāka |
நிகண்டுகளுக்காக nikaṇṭukaḷukkāka |
| genitive 1 | நிகண்டுடைய nikaṇṭuṭaiya |
நிகண்டுகளுடைய nikaṇṭukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | நிகண்டின் nikaṇṭiṉ |
நிகண்டுகளின் nikaṇṭukaḷiṉ |
| locative 1 | நிகண்டில் nikaṇṭil |
நிகண்டுகளில் nikaṇṭukaḷil |
| locative 2 | நிகண்டிடம் nikaṇṭiṭam |
நிகண்டுகளிடம் nikaṇṭukaḷiṭam |
| sociative 1 | நிகண்டோடு nikaṇṭōṭu |
நிகண்டுகளோடு nikaṇṭukaḷōṭu |
| sociative 2 | நிகண்டுடன் nikaṇṭuṭaṉ |
நிகண்டுகளுடன் nikaṇṭukaḷuṭaṉ |
| instrumental | நிகண்டால் nikaṇṭāl |
நிகண்டுகளால் nikaṇṭukaḷāl |
| ablative | நிகண்டிலிருந்து nikaṇṭiliruntu |
நிகண்டுகளிலிருந்து nikaṇṭukaḷiliruntu |