From பெறு (peṟu, “to have, beget”).
பெற்றவன் • (peṟṟavaṉ)
In the plural form, the word takes the meaning of 'parents'
| ṉ-stem declension of பெற்றவன் (peṟṟavaṉ) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | பெற்றவன் peṟṟavaṉ |
பெற்றவர்கள் peṟṟavarkaḷ |
| Vocative | பெற்றவனே peṟṟavaṉē |
பெற்றவர்களே peṟṟavarkaḷē |
| Accusative | பெற்றவனை peṟṟavaṉai |
பெற்றவர்களை peṟṟavarkaḷai |
| Dative | பெற்றவனுக்கு peṟṟavaṉukku |
பெற்றவர்களுக்கு peṟṟavarkaḷukku |
| Genitive | பெற்றவனுடைய peṟṟavaṉuṭaiya |
பெற்றவர்களுடைய peṟṟavarkaḷuṭaiya |
| Singular | Plural | |
| Nominative | பெற்றவன் peṟṟavaṉ |
பெற்றவர்கள் peṟṟavarkaḷ |
| Vocative | பெற்றவனே peṟṟavaṉē |
பெற்றவர்களே peṟṟavarkaḷē |
| Accusative | பெற்றவனை peṟṟavaṉai |
பெற்றவர்களை peṟṟavarkaḷai |
| Dative | பெற்றவனுக்கு peṟṟavaṉukku |
பெற்றவர்களுக்கு peṟṟavarkaḷukku |
| Benefactive | பெற்றவனுக்காக peṟṟavaṉukkāka |
பெற்றவர்களுக்காக peṟṟavarkaḷukkāka |
| Genitive 1 | பெற்றவனுடைய peṟṟavaṉuṭaiya |
பெற்றவர்களுடைய peṟṟavarkaḷuṭaiya |
| Genitive 2 | பெற்றவனின் peṟṟavaṉiṉ |
பெற்றவர்களின் peṟṟavarkaḷiṉ |
| Locative 1 | பெற்றவனில் peṟṟavaṉil |
பெற்றவர்களில் peṟṟavarkaḷil |
| Locative 2 | பெற்றவனிடம் peṟṟavaṉiṭam |
பெற்றவர்களிடம் peṟṟavarkaḷiṭam |
| Sociative 1 | பெற்றவனோடு peṟṟavaṉōṭu |
பெற்றவர்களோடு peṟṟavarkaḷōṭu |
| Sociative 2 | பெற்றவனுடன் peṟṟavaṉuṭaṉ |
பெற்றவர்களுடன் peṟṟavarkaḷuṭaṉ |
| Instrumental | பெற்றவனால் peṟṟavaṉāl |
பெற்றவர்களால் peṟṟavarkaḷāl |
| Ablative | பெற்றவனிலிருந்து peṟṟavaṉiliruntu |
பெற்றவர்களிலிருந்து peṟṟavarkaḷiliruntu |