Borrowed from Sanskrit वंश (vaṃśa).
வமிசம் • (vamicam) (literary, archaic)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | வமிசம் vamicam |
வமிசங்கள் vamicaṅkaḷ |
vocative | வமிசமே vamicamē |
வமிசங்களே vamicaṅkaḷē |
accusative | வமிசத்தை vamicattai |
வமிசங்களை vamicaṅkaḷai |
dative | வமிசத்துக்கு vamicattukku |
வமிசங்களுக்கு vamicaṅkaḷukku |
benefactive | வமிசத்துக்காக vamicattukkāka |
வமிசங்களுக்காக vamicaṅkaḷukkāka |
genitive 1 | வமிசத்துடைய vamicattuṭaiya |
வமிசங்களுடைய vamicaṅkaḷuṭaiya |
genitive 2 | வமிசத்தின் vamicattiṉ |
வமிசங்களின் vamicaṅkaḷiṉ |
locative 1 | வமிசத்தில் vamicattil |
வமிசங்களில் vamicaṅkaḷil |
locative 2 | வமிசத்திடம் vamicattiṭam |
வமிசங்களிடம் vamicaṅkaḷiṭam |
sociative 1 | வமிசத்தோடு vamicattōṭu |
வமிசங்களோடு vamicaṅkaḷōṭu |
sociative 2 | வமிசத்துடன் vamicattuṭaṉ |
வமிசங்களுடன் vamicaṅkaḷuṭaṉ |
instrumental | வமிசத்தால் vamicattāl |
வமிசங்களால் vamicaṅkaḷāl |
ablative | வமிசத்திலிருந்து vamicattiliruntu |
வமிசங்களிலிருந்து vamicaṅkaḷiliruntu |