Borrowed from Sanskrit वंश (vaṃśa). Doublet of வங்கியம் (vaṅkiyam), though through a different sense.
வம்சம் • (vamcam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | வம்சம் vamcam |
வம்சங்கள் vamcaṅkaḷ |
| vocative | வம்சமே vamcamē |
வம்சங்களே vamcaṅkaḷē |
| accusative | வம்சத்தை vamcattai |
வம்சங்களை vamcaṅkaḷai |
| dative | வம்சத்துக்கு vamcattukku |
வம்சங்களுக்கு vamcaṅkaḷukku |
| benefactive | வம்சத்துக்காக vamcattukkāka |
வம்சங்களுக்காக vamcaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | வம்சத்துடைய vamcattuṭaiya |
வம்சங்களுடைய vamcaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வம்சத்தின் vamcattiṉ |
வம்சங்களின் vamcaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | வம்சத்தில் vamcattil |
வம்சங்களில் vamcaṅkaḷil |
| locative 2 | வம்சத்திடம் vamcattiṭam |
வம்சங்களிடம் vamcaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | வம்சத்தோடு vamcattōṭu |
வம்சங்களோடு vamcaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | வம்சத்துடன் vamcattuṭaṉ |
வம்சங்களுடன் vamcaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | வம்சத்தால் vamcattāl |
வம்சங்களால் vamcaṅkaḷāl |
| ablative | வம்சத்திலிருந்து vamcattiliruntu |
வம்சங்களிலிருந்து vamcaṅkaḷiliruntu |