Probably a compound of வளா (vaḷā, “area, region”) + அகம் (akam, “house, place”).
வளாகம் • (vaḷākam)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | வளாகம் vaḷākam |
வளாகங்கள் vaḷākaṅkaḷ |
| vocative | வளாகமே vaḷākamē |
வளாகங்களே vaḷākaṅkaḷē |
| accusative | வளாகத்தை vaḷākattai |
வளாகங்களை vaḷākaṅkaḷai |
| dative | வளாகத்துக்கு vaḷākattukku |
வளாகங்களுக்கு vaḷākaṅkaḷukku |
| benefactive | வளாகத்துக்காக vaḷākattukkāka |
வளாகங்களுக்காக vaḷākaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | வளாகத்துடைய vaḷākattuṭaiya |
வளாகங்களுடைய vaḷākaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வளாகத்தின் vaḷākattiṉ |
வளாகங்களின் vaḷākaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | வளாகத்தில் vaḷākattil |
வளாகங்களில் vaḷākaṅkaḷil |
| locative 2 | வளாகத்திடம் vaḷākattiṭam |
வளாகங்களிடம் vaḷākaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | வளாகத்தோடு vaḷākattōṭu |
வளாகங்களோடு vaḷākaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | வளாகத்துடன் vaḷākattuṭaṉ |
வளாகங்களுடன் vaḷākaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | வளாகத்தால் vaḷākattāl |
வளாகங்களால் vaḷākaṅkaḷāl |
| ablative | வளாகத்திலிருந்து vaḷākattiliruntu |
வளாகங்களிலிருந்து vaḷākaṅkaḷiliruntu |