Borrowed from Ottoman Turkish آپارتمان (apartman), Derived from Spanish apartamiento.
აფართუმანი • (apartumani) (Latin spelling apartumani)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| absolutive | აფართუმანი (apartumani) | აფართუმანეფე (apartumanepe) | |
| ergative | აფართუმანიქ (apartumanik) | აფართუმანეფექ (apartumanepek) | |
| dative | აფართუმანის (apartumanis) | აფართუმანეფეს (apartumanepes) | |
| genitive | აფართუმანიშ(ი) (apartumaniş(i)) | აფართუმანეფეშ(ი) (apartumanepeş(i)) | |
| directive | აფართუმანიშე (apartumanişe) | აფართუმანეფეშე (apartumanepeşe) | |
| ablative | აფართუმანიშენ (apartumanişen) | აფართუმანეფეშენ (apartumanepeşen) | |
| locative | აფართუმანის (apartumanis) | აფართუმანეფეს (apartumanepes) | |
| instrumental | აფართუმანითენ (apartumaniten) | აფართუმანეფეთენ (apartumanepeten) | |
| Notes: dialects may differ on declension. | |||