Borrowed from Ottoman Turkish آغاج (ağac).
აღაჯი • (ağaci) (Latin spelling ağaci)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
absolutive | აღაჯი (ağaci) | აღაჯეფე (ağacepe) | |
ergative | აღაჯიქ (ağacik) | აღაჯეფექ (ağacepek) | |
dative | აღაჯის (ağacis) | აღაჯეფეს (ağacepes) | |
genitive | აღაჯიშ(ი) (ağaciş(i)) | აღაჯეფეშ(ი) (ağacepeş(i)) | |
directive | აღაჯიშე (ağacişe) | აღაჯეფეშე (ağacepeşe) | |
ablative | აღაჯიშენ (ağacişen) | აღაჯეფეშენ (ağacepeşen) | |
locative | აღაჯის (ağacis) | აღაჯეფეს (ağacepes) | |
instrumental | აღაჯითენ (ağaciten) | აღაჯეფეთენ (ağacepeten) | |
Notes: dialects may differ on declension. |