Borrowed from Turkish aşılama.
აშილამა • (aşilama) (Latin spelling aşilama)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| absolutive | აშილამა (aşilama) | აშილამაფე (aşilamape) | |
| ergative | აშილამაქ (aşilamak) | აშილამაფექ (aşilamapek) | |
| dative | აშილამას (aşilamas) | აშილამაფეს (aşilamapes) | |
| genitive | აშილამაშ(ი) (aşilamaş(i)) | აშილამაფეშ(ი) (aşilamapeş(i)) | |
| directive | აშილამაშე (aşilamaşe) | აშილამაფეშე (aşilamapeşe) | |
| ablative | აშილამაშენ (aşilamaşen) | აშილამაფეშენ (aşilamapeşen) | |
| locative | აშილამას (aşilamas) | აშილამაფეს (aşilamapes) | |
| instrumental | აშილამათენ (aşilamaten) | აშილამაფეთენ (aşilamapeten) | |
| Notes: dialects may differ on declension. | |||