Borrowed from Ottoman Turkish بلدیه (belediye), derived from Arabic بَلَدِيَّة (baladiyya).
ბელედიჲე • (belediye) (Latin spelling belediye)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
absolutive | ბელედიჲე (belediye) | ბელედიჲეფე (belediyepe) | |
ergative | ბელედიჲექ (belediyek) | ბელედიჲეფექ (belediyepek) | |
dative | ბელედიჲეს (belediyes) | ბელედიჲეფეს (belediyepes) | |
genitive | ბელედიჲეშ(ი) (belediyeş(i)) | ბელედიჲეფეშ(ი) (belediyepeş(i)) | |
directive | ბელედიჲეშე (belediyeşe) | ბელედიჲეფეშე (belediyepeşe) | |
ablative | ბელედიჲეშენ (belediyeşen) | ბელედიჲეფეშენ (belediyepeşen) | |
locative | ბელედიჲეს (belediyes) | ბელედიჲეფეს (belediyepes) | |
instrumental | ბელედიჲეთენ (belediyeten) | ბელედიჲეფეთენ (belediyepeten) | |
Notes: dialects may differ on declension. |