Borrowed from Ottoman Turkish بلدرجین (bıldırcın).
ბულდუჯინი • (bulducini) (Latin spelling bulducini) (Sumla)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| absolutive | ბულდუჯინი (bulducini) | ბულდუჯინეფე (bulducinepe) | |
| ergative | ბულდუჯინიქ (bulducinik) | ბულდუჯინეფექ (bulducinepek) | |
| dative | ბულდუჯინის (bulducinis) | ბულდუჯინეფეს (bulducinepes) | |
| genitive | ბულდუჯინიშ(ი) (bulduciniş(i)) | ბულდუჯინეფეშ(ი) (bulducinepeş(i)) | |
| directive | ბულდუჯინიშე (bulducinişe) | ბულდუჯინეფეშე (bulducinepeşe) | |
| ablative | ბულდუჯინიშენ (bulducinişen) | ბულდუჯინეფეშენ (bulducinepeşen) | |
| locative | ბულდუჯინის (bulducinis) | ბულდუჯინეფეს (bulducinepes) | |
| instrumental | ბულდუჯინითენ (bulduciniten) | ბულდუჯინეფეთენ (bulducinepeten) | |
| Notes: dialects may differ on declension. | |||