Borrowed from Ottoman Turkish كاپتان, Derived from Latin capitāneus.
კაპტანი • (ǩap̌ťani) (Latin spelling ǩap̌ťani)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| absolutive | კაპტანი (ǩap̌ťani) | კაპტანეფე (ǩap̌ťanepe) | |
| ergative | კაპტანიქ (ǩap̌ťanik) | კაპტანეფექ (ǩap̌ťanepek) | |
| dative | კაპტანის (ǩap̌ťanis) | კაპტანეფეს (ǩap̌ťanepes) | |
| genitive | კაპტანიშ(ი) (ǩap̌ťaniş(i)) | კაპტანეფეშ(ი) (ǩap̌ťanepeş(i)) | |
| directive | კაპტანიშე (ǩap̌ťanişe) | კაპტანეფეშე (ǩap̌ťanepeşe) | |
| ablative | კაპტანიშენ (ǩap̌ťanişen) | კაპტანეფეშენ (ǩap̌ťanepeşen) | |
| locative | კაპტანის (ǩap̌ťanis) | კაპტანეფეს (ǩap̌ťanepes) | |
| instrumental | კაპტანითენ (ǩap̌ťaniten) | კაპტანეფეთენ (ǩap̌ťanepeten) | |
| Notes: dialects may differ on declension. | |||