From Pali āṇā (“order, command, authority”), from Sanskrit आज्ञा (ājñā, “order, command”).
|
អាណា • (ʼaanaa)
អាណា f
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | អាណា (āṇā) | អាណាយោ (āṇāyo) or អាណា (āṇā) |
| Accusative (second) | អាណំ (āṇaṃ) | អាណាយោ (āṇāyo) or អាណា (āṇā) |
| Instrumental (third) | អាណាយ (āṇāya) | អាណាហិ (āṇāhi) or អាណាភិ (āṇābhi) |
| Dative (fourth) | អាណាយ (āṇāya) | អាណានំ (āṇānaṃ) |
| Ablative (fifth) | អាណាយ (āṇāya) | អាណាហិ (āṇāhi) or អាណាភិ (āṇābhi) |
| Genitive (sixth) | អាណាយ (āṇāya) | អាណានំ (āṇānaṃ) |
| Locative (seventh) | អាណាយ (āṇāya) or អាណាយំ (āṇāyaṃ) | អាណាសុ (āṇāsu) |
| Vocative (calling) | អាណេ (āṇe) | អាណាយោ (āṇāyo) or អាណា (āṇā) |