From ἀ- (a-, “un-”) + ἡσσάομαι (hēssáomai, “to be defeated”) + -τος (-tos).
ἀήσσητος • (aḗssētos) m or f (neuter ἀήσσητον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ᾰ̓ήσσητος ăḗssētos |
ᾰ̓ήσσητον ăḗssēton |
ᾰ̓ησσήτω ăēssḗtō |
ᾰ̓ησσήτω ăēssḗtō |
ᾰ̓ήσσητοι ăḗssētoi |
ᾰ̓ήσσητᾰ ăḗssētă | ||||||||
| Genitive | ᾰ̓ησσήτου ăēssḗtou |
ᾰ̓ησσήτου ăēssḗtou |
ᾰ̓ησσήτοιν ăēssḗtoin |
ᾰ̓ησσήτοιν ăēssḗtoin |
ᾰ̓ησσήτων ăēssḗtōn |
ᾰ̓ησσήτων ăēssḗtōn | ||||||||
| Dative | ᾰ̓ησσήτῳ ăēssḗtōi |
ᾰ̓ησσήτῳ ăēssḗtōi |
ᾰ̓ησσήτοιν ăēssḗtoin |
ᾰ̓ησσήτοιν ăēssḗtoin |
ᾰ̓ησσήτοις ăēssḗtois |
ᾰ̓ησσήτοις ăēssḗtois | ||||||||
| Accusative | ᾰ̓ήσσητον ăḗssēton |
ᾰ̓ήσσητον ăḗssēton |
ᾰ̓ησσήτω ăēssḗtō |
ᾰ̓ησσήτω ăēssḗtō |
ᾰ̓ησσήτους ăēssḗtous |
ᾰ̓ήσσητᾰ ăḗssētă | ||||||||
| Vocative | ᾰ̓ήσσητε ăḗssēte |
ᾰ̓ήσσητον ăḗssēton |
ᾰ̓ησσήτω ăēssḗtō |
ᾰ̓ησσήτω ăēssḗtō |
ᾰ̓ήσσητοι ăḗssētoi |
ᾰ̓ήσσητᾰ ăḗssētă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ᾰ̓ησσήτως ăēssḗtōs |
ᾰ̓ησσητότερος ăēssētóteros |
ᾰ̓ησσητότᾰτος ăēssētótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||