From ἄγριος (ágrios, “wild”) + κρόμμυον (krómmuon, “onion”).
ἀγρῐοκρόμμῠον • (agriokrómmuon) n (genitive ἀγρῐοκρομμῠ́ου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ἀγρῐοκρόμμῠον tò agriokrómmuon |
τὼ ἀγρῐοκρομμῠ́ω tṑ agriokrommúō |
τᾰ̀ ἀγρῐοκρόμμῠᾰ tà agriokrómmua | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἀγρῐοκρομμῠ́ου toû agriokrommúou |
τοῖν ἀγρῐοκρομμῠ́οιν toîn agriokrommúoin |
τῶν ἀγρῐοκρομμῠ́ων tôn agriokrommúōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἀγρῐοκρομμῠ́ῳ tôi agriokrommúōi |
τοῖν ἀγρῐοκρομμῠ́οιν toîn agriokrommúoin |
τοῖς ἀγρῐοκρομμῠ́οις toîs agriokrommúois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ἀγρῐοκρόμμῠον tò agriokrómmuon |
τὼ ἀγρῐοκρομμῠ́ω tṑ agriokrommúō |
τᾰ̀ ἀγρῐοκρόμμῠᾰ tà agriokrómmua | ||||||||||
| Vocative | ἀγρῐοκρόμμῠον agriokrómmuon |
ἀγρῐοκρομμῠ́ω agriokrommúō |
ἀγρῐοκρόμμῠᾰ agriokrómmua | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||