From ἀναλύω (analúō, “dissolve, set free”) + -τος (-tos, “a suffix forming perfective passive verbal adjectives”)
ἀνάλυτος • (análutos) m or f (neuter ἀνάλυτον); second declension (Koine)
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἀνάλυτος análutos |
ἀνάλυτον análuton |
ἀναλύτω analútō |
ἀναλύτω analútō |
ἀνάλυτοι análutoi |
ἀνάλυτᾰ análuta | ||||||||
| Genitive | ἀναλύτου analútou |
ἀναλύτου analútou |
ἀναλύτοιν analútoin |
ἀναλύτοιν analútoin |
ἀναλύτων analútōn |
ἀναλύτων analútōn | ||||||||
| Dative | ἀναλύτῳ analútōi |
ἀναλύτῳ analútōi |
ἀναλύτοιν analútoin |
ἀναλύτοιν analútoin |
ἀναλύτοις analútois |
ἀναλύτοις analútois | ||||||||
| Accusative | ἀνάλυτον análuton |
ἀνάλυτον análuton |
ἀναλύτω analútō |
ἀναλύτω analútō |
ἀναλύτους analútous |
ἀνάλυτᾰ análuta | ||||||||
| Vocative | ἀνάλυτε análute |
ἀνάλυτον análuton |
ἀναλύτω analútō |
ἀναλύτω analútō |
ἀνάλυτοι análutoi |
ἀνάλυτᾰ análuta | ||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||