From ἀνήρ (anḗr, “man”) + -ῐᾱ́ς (-iā́s). Cognate with Mycenaean Greek 𐀀𐀇𐀪𐀊𐀳 (a-di-ri-ja-te), 𐀀𐀇𐀪𐀊𐀠 (a-di-ri-ja-pi).
ᾰ̓νδρῐᾱ́ς • (andriā́s) m (genitive ᾰ̓νδρῐᾰ́ντος or ᾰ̓νδρῐᾶντος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ᾰ̓νδρῐᾱ́ς ho andriā́s |
τὼ ᾰ̓νδρῐᾰ́ντε tṑ andriánte |
οἱ ᾰ̓νδρῐᾰ́ντες hoi andriántes | ||||||||||
Genitive | τοῦ ᾰ̓νδρῐᾰ́ντος toû andriántos |
τοῖν ᾰ̓νδρῐᾰ́ντοιν toîn andriántoin |
τῶν ᾰ̓νδρῐᾰ́ντων tôn andriántōn | ||||||||||
Dative | τῷ ᾰ̓νδρῐᾰ́ντῐ tôi andriánti |
τοῖν ᾰ̓νδρῐᾰ́ντοιν toîn andriántoin |
τοῖς ᾰ̓νδρῐᾶσῐ / ᾰ̓νδρῐᾶσῐν toîs andriâsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν ᾰ̓νδρῐᾰ́ντᾰ tòn andriánta |
τὼ ᾰ̓νδρῐᾰ́ντε tṑ andriánte |
τοὺς ᾰ̓νδρῐᾰ́ντᾰς toùs andriántas | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓νδρῐᾰ́ν andrián |
ᾰ̓νδρῐᾰ́ντε andriánte |
ᾰ̓νδρῐᾰ́ντες andriántes | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ᾰ̓νδρῐᾱ́ς ho andriā́s |
τὼ ᾰ̓νδρῐᾶντε tṑ andriânte |
οἱ ᾰ̓νδρῐᾶντες hoi andriântes | ||||||||||
Genitive | τοῦ ᾰ̓νδρῐᾶντος toû andriântos |
τοῖν ᾰ̓νδρῐᾱ́ντοιν toîn andriā́ntoin |
τῶν ᾰ̓νδρῐᾱ́ντων tôn andriā́ntōn | ||||||||||
Dative | τῷ ᾰ̓νδρῐᾶντῐ tôi andriânti |
τοῖν ᾰ̓νδρῐᾱ́ντοιν toîn andriā́ntoin |
τοῖς ᾰ̓νδρῐᾶσῐ / ᾰ̓νδρῐᾶσῐν toîs andriâsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν ᾰ̓νδρῐᾶντᾰ tòn andriânta |
τὼ ᾰ̓νδρῐᾶντε tṑ andriânte |
τοὺς ᾰ̓νδρῐᾶντᾰς toùs andriântas | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓νδρῐᾱ́ν andriā́n |
ᾰ̓νδρῐᾶντε andriânte |
ᾰ̓νδρῐᾶντες andriântes | ||||||||||
Notes: |
|