From ἀνήρ (anḗr, “man”) + γυνή (gunḗ, “woman”).
ᾰ̓νδρόγῠνος • (andrógunos) m or f (neuter ᾰ̓νδρόγῠνον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ᾰ̓νδρόγῠνος andrógunos |
ᾰ̓νδρόγῠνον andrógunon |
ᾰ̓νδρογῠ́νω androgúnō |
ᾰ̓νδρογῠ́νω androgúnō |
ᾰ̓νδρόγῠνοι andrógunoi |
ᾰ̓νδρόγῠνᾰ andróguna | ||||||||
Genitive | ᾰ̓νδρογῠ́νου androgúnou |
ᾰ̓νδρογῠ́νου androgúnou |
ᾰ̓νδρογῠ́νοιν androgúnoin |
ᾰ̓νδρογῠ́νοιν androgúnoin |
ᾰ̓νδρογῠ́νων androgúnōn |
ᾰ̓νδρογῠ́νων androgúnōn | ||||||||
Dative | ᾰ̓νδρογῠ́νῳ androgúnōi |
ᾰ̓νδρογῠ́νῳ androgúnōi |
ᾰ̓νδρογῠ́νοιν androgúnoin |
ᾰ̓νδρογῠ́νοιν androgúnoin |
ᾰ̓νδρογῠ́νοις androgúnois |
ᾰ̓νδρογῠ́νοις androgúnois | ||||||||
Accusative | ᾰ̓νδρόγῠνον andrógunon |
ᾰ̓νδρόγῠνον andrógunon |
ᾰ̓νδρογῠ́νω androgúnō |
ᾰ̓νδρογῠ́νω androgúnō |
ᾰ̓νδρογῠ́νους androgúnous |
ᾰ̓νδρόγῠνᾰ andróguna | ||||||||
Vocative | ᾰ̓νδρόγῠνε andrógune |
ᾰ̓νδρόγῠνον andrógunon |
ᾰ̓νδρογῠ́νω androgúnō |
ᾰ̓νδρογῠ́νω androgúnō |
ᾰ̓νδρόγῠνοι andrógunoi |
ᾰ̓νδρόγῠνᾰ andróguna | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓νδρογῠ́νως androgúnōs |
ᾰ̓νδρογῠνώτερος androgunṓteros |
ᾰ̓νδρογῠνώτᾰτος androgunṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|