From ᾰ̓ντῐτᾰ́σσω (antitássō, “to set opposite to”) + -σῐς (-sis).
ᾰ̓ντῐ́τᾰξῐς • (antítaxis) f (genitive ᾰ̓ντῐτᾰ́ξεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ᾰ̓ντῐ́τᾰξῐς hē antítaxis |
τὼ ᾰ̓ντῐτᾰ́ξει tṑ antitáxei |
αἱ ᾰ̓ντῐτᾰ́ξεις hai antitáxeis | ||||||||||
Genitive | τῆς ᾰ̓ντῐτᾰ́ξεως tês antitáxeōs |
τοῖν ᾰ̓ντῐτᾰξέοιν toîn antitaxéoin |
τῶν ᾰ̓ντῐτᾰ́ξεων tôn antitáxeōn | ||||||||||
Dative | τῇ ᾰ̓ντῐτᾰ́ξει têi antitáxei |
τοῖν ᾰ̓ντῐτᾰξέοιν toîn antitaxéoin |
ταῖς ᾰ̓ντῐτᾰ́ξεσῐ / ᾰ̓ντῐτᾰ́ξεσῐν taîs antitáxesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ᾰ̓ντῐ́τᾰξῐν tḕn antítaxin |
τὼ ᾰ̓ντῐτᾰ́ξει tṑ antitáxei |
τᾱ̀ς ᾰ̓ντῐτᾰ́ξεις tā̀s antitáxeis | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓ντῐ́τᾰξῐ antítaxi |
ᾰ̓ντῐτᾰ́ξει antitáxei |
ᾰ̓ντῐτᾰ́ξεις antitáxeis | ||||||||||
Notes: |
|