From ᾰ̓ντῐτείνω (antiteínō, “to stretch or strain back”) + -σῐς (-sis).
ᾰ̓ντῐ́τᾰσῐς • (antítasis) f (genitive ᾰ̓ντῐτᾰ́σεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ᾰ̓ντῐ́τᾰσῐς hē antítasis |
τὼ ᾰ̓ντῐτᾰ́σει tṑ antitásei |
αἱ ᾰ̓ντῐτᾰ́σεις hai antitáseis | ||||||||||
Genitive | τῆς ᾰ̓ντῐτᾰ́σεως tês antitáseōs |
τοῖν ᾰ̓ντῐτᾰσέοιν toîn antitaséoin |
τῶν ᾰ̓ντῐτᾰ́σεων tôn antitáseōn | ||||||||||
Dative | τῇ ᾰ̓ντῐτᾰ́σει têi antitásei |
τοῖν ᾰ̓ντῐτᾰσέοιν toîn antitaséoin |
ταῖς ᾰ̓ντῐτᾰ́σεσῐ / ᾰ̓ντῐτᾰ́σεσῐν taîs antitásesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ᾰ̓ντῐ́τᾰσῐν tḕn antítasin |
τὼ ᾰ̓ντῐτᾰ́σει tṑ antitásei |
τᾱ̀ς ᾰ̓ντῐτᾰ́σεις tā̀s antitáseis | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓ντῐ́τᾰσῐ antítasi |
ᾰ̓ντῐτᾰ́σει antitásei |
ᾰ̓ντῐτᾰ́σεις antitáseis | ||||||||||
Notes: |
|